Σμαραγδή Μητροπούλου “Ήχοι στη σιωπή”
Ο εθισμός στη λογοτεχνία δεν χρειάζεται αντίδοτο, αλλά ισχυρή δόση από καλά βιβλία όπως η συλλογή διηγημάτων της κυρίας Σμαραγδής Μητροπούλου “Ήχοι στη σιωπή”
Η συλλογή διηγημάτων της κυρίας Σμαραγδής Μητροπούλου “Ήχοι στη σιωπή”
αποτελούν εξαίσιο δείγμα της βαθιάς γνώσης των λέξεων, παραθέτοντας προς τον αναγνώστη ένα πλουραλιστικό μεθυστικό ταξίδι νοημάτων και λέξεων στον μαγικό κόσμο της γλώσσας. Βυθίζεται και μας βυθίζει σε έναν υπέροχο
χείμαρρο συναισθημάτων και περνάει τον αναγνώστη σε άλλη διάσταση.
Η κυρία Σμαραγδή Μητροπούλου είναι άριστος χειριστής της γλώσσας.
Εκ προοιμίου θέτει τον αναγνώστη εν αντιθέσει: η τέφρα που έγιναν τα όνειρα ή μήπως τα όνειρα που γεννήθηκαν από την τέφρα; Αμφίδρομη διαδρομή της ψυχής που αναρριχάται από τα έγκατα της ζωής κι έπειτα καταβυθίζεται στα σκοτεινά, προκειμένου να αναδυθεί και πάλι νεοφώτιστη και ολόλαμπρη.
Την διακατέχει Οραματικός συγγραφικός πυρετός.
Βιρτουόζος της γραφής με ιριδιάζουσα χρώματα και γνώστης υψίστης αισθητικής ηδονής.
Παλίνδρομα συναισθήματα, παλινωδίες ψυχής που δεν έχει βρει τον προορισμό της ανάμεσα στους δύο κόσμους.
Κινηματογραφική αφηγηματικότητα με χρώματα συμπληρωματικά ή αντίθετα, λες και ξεπήδησαν μέσα από τους πίνακες τού Θεόφιλου.
Εχει μια ενορατική-διορατική ευφυΐα και μια δυνατή αισθαντικότητα.
Μερικοί άνθρωποι είναι τυχεροί γιατί βιώνουν από μικροί το προνόμιο της ύπαρξης έχοντας ακούσει τις ομηρικές συνθήκες χωρίς μπαμπάκια στ’ αυτιά και λυτοί, μακριά από το κατάρτι της καταδυναστευτικής «λογικής».
Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα. Η σκωπτική διάθεση του συγγραφέα, η ευφυής πλοκή, ο υπερρεαλιστικός τρόπος που χειρίστηκε την ιστορία κτο κάνουν ένα ανάγνωσμα γοητευτικό.
Στο τέλος όμως της αναγνωστικής διαδικασίας ο αναγνώστης θα παρασυρθεί σε μια σειρά προβληματισμών και θα ανακαλύψει για μια ακόμη φορά τη δύναμη της αλληγορίας στην αποκάλυψη της αλήθειας.
Η συλλογή διηγημάτων της κυρία Σμαραγδής Μητροπούλου αποτελείται από ιστορίες εξαιρετικά έντεχνα δομημένες που καταπιάνονται με τις ζωές απλών, καθημερινών ανθρώπων, γραμμένες σε πρώτο πρόσωπο. Οι χαρακτήρες γίνονται πειστικοί και οικείοι σε βαθμό που -με ελάχιστες εξαιρέσεις- οι σκέψεις και οι πράξεις τους να εμφανίζονται αναμενόμενες και τετριμμένες, αφαιρώντας από τα διηγήματα το στοιχείο της έκπληξης, που θα επέτρεπε στους αναγνώστες να τους προσεγγίσουν από διαφορετικές οπτικές.
Να τονίσω ωστόσο ότι ο χαρακτήρας της Μαργαρίτας είναι πειστικά δοσμένος κι ολοκληρωμένος, αποτελώντας το δυνατό στοιχείο του βιβλίου.
Δοκιμάζει διαφορετικές εκδοχές της αφηγηματικής λειτουργίας, διατηρώντας ορισμένες λογοτεχνικές σταθερές: την πυκνότητα των ψυχικών διεργασιών που εκτυλίσσονται στην κάθε σελίδα, την ακρίβεια της έκφρασης, την στοχαστικότητα με την οποία χειρίζεται τα θέματά της.
Το καλαίσθητο εξώφυλλο της νέας συλλογής διηγημάτων της κυρίας Σμαραγδής Μητροπούλου προδιαθέτει θετικά τον αναγνώστη. οι ήρωες ζωντανεύουν μέσω μιας καλοδουλεμένης, πειστικά ολοκληρωμένης πλοκής, καθώς τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο με φυσικό ρυθμό οδηγώντας το βιβλίο σε ένα επιτυχημένο τέλος.
Παραδείσια ευτυχία που και μόνο να τη φανταστείς αρκεί,
φτάνει για μια ζωή.