Η ενστικτώδης ποίηση της Λυδίας Ηλιάνας εκφράζει τον κόσμο των συναισθημάτων και την προσπάθεια της ποιήτριας να καταστήσει ορατό το φαντασιακό. Σε όλες τις περιόδους της δουλειάς της, αλλάζει σχήματα και φόρμες, επιχειρώντας να κατακτήσει μια πολύπλοκη και δυναμική έκφραση. Ισως, αναζητώντας την υπέρβαση της πραγματικότητας, για να αγγίξει μια άλλη πιο ελπιδοφόρα αλήθεια για τον κόσμο.

Έντονα αλλά συγχρόνως και ήρεμα χρωματικά συναισθήματα , σχήματα και ποιητικές γραμμές ελεύθερα τραβηγμένες είναι το μέσο για να εκφράσει και να αποδώσει τα συναισθήματά της και την εσωτερική οπτική της γωνία για κάθε τι που παρατηρεί γύρω της.

Αλλά και για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο σε κάθε επίπεδο, κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό. Είναι μία διαδικασία ελεύθερη και διαισθητική στη σύλληψη, σύνθετη και αυτοελεγχόμενη στη δημιουργία.

Ως ποιήτρια έχει εμπιστοσύνη σε όσα ανακάλυπτει μόνη της και τελικά πιστεύει ότι ο καθένας τα ξανα-ανακαλύπτει όλα και από την αρχή. Ο ποιητικός της χώρος βρίσκεται έξω από τη συμβατική διάκριση των δύο ή τριών διαστάσεων.

Μας δίνει την ικανότητά της να γεννά συναισθήματα και να προκαλεί την αίσθηση κίνησης με κάθε έργο που αντανακλά την ακατάπαυστη ενεργητικότητα και την έντονη προσωπικότητά της.