Το να διαβάζουμε απλή ποίηση είναι καλό.
Το να διαβάζουμε βιωματική ποίηση, αυτό απο μόνο του αποτελεί το υπέρ παν.
Ο λόγος για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Τριανταφύλλου "Αγγιξέ με" απο τις Εκδόσεις Ανεμος.
Ο ποιητής Γιώργος Τριανταφύλλου συνδυάζει τη δουλειά του ποιητή-συγγραφέα-σκηνοθέτη για να κοιτάξει μέσα από το πέπλο του συνηθισμένου σε ένα στοχαστικό βιβλίο, μη λεκτικό, διαχρονικό μέρος πέρα από τα λόγια.
Το βιβλίο εμφανίζει συγχρονισμό, απουσία οποιασδήποτε ώθησης προς την έκφραση ή την απεικόνιση. Τα ποιήματα τοποθετούνται επί ίσοις όροις, ούτε ανταποκρίνονται στον άλλο, αλλά ο καθένας επικοινωνεί στους κόλπους της σελίδας.
Ενώ η ποίησή του προχωρά με ρυθμό περπατήματος… οδηγείται στην κίνησή της από περιέργεια και σταματάει από αυτό που συλλαμβάνει, οι λέξεις ισορροπούν στο υπομόχλιο μεταξύ τάξης και χάους, αναγκάζοντας το μάτι να στηρίζεται στην ακινησία και να ξεγελάσει την αίσθηση κίνηση.
Η διασπορά των ποιημάτων αυξάνει την ένταση, το ρυθμό και τη μνημονική σκέψη.
Ο ποιητής Γιώργος Τριανταφύλλου αντηχεί με μια εξαιρετική γενναιοδωρία πνεύματος και μια πραγματική επιθυμία να καλωσορίσει τους ανθρώπους σε μια πιο εκτεταμένη εμπειρία του κόσμου - αυτή που, όπως η ποίηση ή η εικαστική τέχνη, "είναι ανθρώπινη ανησυχία , ένα που πρέπει να μιλήσει σε μια κοινή ανθρωπότητα. "
Ορισμένες γνωστές προσωπικότητες είναι δύσκολο να χαρακτηριστούν.
Ενα γεγονός που μιλά για τα διαφορετικά ενδιαφέροντά τους, την ευφυΐα τους και τη μοναδική ικανότητά τους να κερδίζουν και να διατηρούν την επιρροή τους σε μεγάλο αριθμό κοινωνιών. Η ποιητική συλλογή "Αγγιξέ με" βοηθά, χωρίς αμφιβολία, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτά τα είδωλα φαίνεται να έχουν ευελιξία στο μυαλό - ικανότητα να κάνουν απρόσβλητες συνδέσεις, να εκφράζουν με λόγια το ανεξήγητο.
Η θεμελιώδης ενέργεια του σύμπαντος δεν μπορεί να αγκαλιαστεί σε μια ιδέα, σε μια έννοια, σε οποιαδήποτε συλλογή λέξεων ή σε μια εξήγηση. Αποφεύγει κάθε ταξινόμηση. Δεν μπορείτε να το αποκτήσετε ή να το πιάσετε. Είστε αυτό, και αν προσπαθείτε να το αποκτήσετε, υπονοείτε ότι δεν είστε.
Ο διαλογισμός είναι τόσο αποκαλυπτικός.
Σας βοηθά να σταματήσετε να αποτιμάτε και να βάζετε μια τιμή σε όλα τα διάφορα πράγματα που θα μπορούσατε να γνωρίζετε. Όταν σταματάτε να το σκέφτεστε και το γνωρίζετε μόνο, ξαφνικά σας φαίνεται ότι όλα είναι εξίσου σημαντικά, και αυτό σας επιτρέπει να αισθάνεστε έκπληκτοι με πράγματα που δεν σας είχαν κάνει κλίκ ποτέ πριν - απολύτως γοητευμένοι.
Η ποιητική συλλογή του Γιώργου Τριανταφύλλου "Αγγιξέ με" ενθαρρύνει το κοινό της καθώς αποτελή μια εξαιρετική βιωματική ομολογία ψυχής.
Είναι η ψυχογραφία μιας βουρκωμένης ανάσας.
Είναι η ψυχογραφία μιας βουρκωμένης ανάσας.
Τα ποιήματα είναι απλά. Λειτουργούν ως οδηγοί, που χαρακτηρίζονται από πίστη, αρετή και συνεχή υποταγή.
Το έργο χρησιμοποιεί καθημερινή γλώσσα που είναι άμεση.Τα γεγονότα παρουσιάζονται καθώς συμβαίνουν σε σενάρια πραγματικής ζωής σε ποιήματα όπως το "Μια βόλτα."
Η οργάνωση των γραμμών σε αυτές τις μορφές τονίζει τη μουσικότητα των ποιημάτων, όπως και οι τελικοί ρυθμοί, όπως στο ποίημα "Μεταβίβαση."
Τέτοιες αντιθέσεις διατηρούν τη συλλογή ελκυστική.
Τέτοιες αντιθέσεις διατηρούν τη συλλογή ελκυστική.
Ο τόνος του βιβλίου είναι ειλικρινής για την έκφραση δύσκολων περιστατικών και εσωτερικής αναταραχής, συμπεριλαμβανομένων αγώνων για την αντιμετώπιση του συνεχούς φόβου που προκύπτει από την ανάπτυξη σε μια δυσλειτουργική φάση και τα συναισθήματα της μοναξιάς. Οι τρέχουσες καταχωρίσεις ποιημάτων του καταγράφουν παρελθόντα γεγονότα παράλληλα με καθημερινές δραστηριότητες και συναισθήματα, με αποτέλεσμα έναν στενό, περιεκτικό λογαριασμό. Στοχαστικό και εμπνευσμένο.
Είναι ένα καταφύγιο τα ποιήματα αυτά. Βρίσκουν πλάκες ομορφιάς ανάμεσα στις στάχτες
ακόμα και όταν τα λείψανα έχουν μεταμορφωθεί στα δικά τους απροσδόκητη ομορφιά, ακόμα κι αν, το πρωί
θα είναι έτοιμη να αγαπήσει όποια καταστροφή έχει γίνει.
Τα ποιήματα είναι διατεταγμένα με άμεσο τρόπο και είναι γεμάτα με λεπτομέρειες, οι γραμμές τους τόσο σπλαχνικές όσο και προσβάσιμες.
ακόμα και όταν τα λείψανα έχουν μεταμορφωθεί στα δικά τους απροσδόκητη ομορφιά, ακόμα κι αν, το πρωί
θα είναι έτοιμη να αγαπήσει όποια καταστροφή έχει γίνει.
Τα ποιήματα είναι διατεταγμένα με άμεσο τρόπο και είναι γεμάτα με λεπτομέρειες, οι γραμμές τους τόσο σπλαχνικές όσο και προσβάσιμες.
Ο Ποιητής Γιώργος Τριανταφύλλου κινείται σε όλες τις εποχές και χρονολογώντας την αναπόφευκτη άνθιση και τη φθορά του καθενός, τα ποιήματα προσδίδουν σεβασμό στη φύση, συλλαμβάνοντας ένα σκονισμένο ποτάμι που έχει συρρικνωθεί σε ένα γαλάζιο ή ένα πουλί που πετάει που θεωρείται ως επικοινωνία από τη γη. Ο φυσικός κόσμος τέμνεται. Τα ποιήματα λειτουργούν ως αγωγοί μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
Τα ποιήματα είναι ρυθμικά αλλά αφηρημένα. Οι τίτλοι τους κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της ανύψωσης, προσδιορίζοντας το θέμα κάθε κομματιού.
Η απλή γλώσσα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση βαθιών φιλοσοφικών ζητημάτων, όπως η βία, η μετά θάνατον ζωή και η αγάπη. Ο τόνος και η αφηγηματική φωνή είναι συνεπείς.
Στην καλύτερη περίπτωση όταν επικεντρώνεται σε προσωπικές εμπειρίες χωρίς να γενικεύεται σε παγκόσμιες αξίες, τα ισχυρότερα ποιήματα του βιβλίου υπονοούν έναν εσωτερικό κόσμο και τους ιδιωτικούς χώρους που κατοικεί ο αφηγητής, με συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τις σχέσεις, τα μέρη και τις εμπειρίες. Απευθύνονται στις αισθήσεις αντί να βασίζονται σε πνευματικές παρατηρήσεις.
Το βιβλίο είναι οργανωμένο και εύκολο στην παρακολούθηση, με αριθμούς σελίδων και πλήρη πίνακα περιεχομένων. Η άμεση γλώσσα του και τα φιλόδοξα θέματα έχουν ως αποτέλεσμα μια ισχυρή συλλογή.
Το βιβλίο είναι οργανωμένο και εύκολο στην παρακολούθηση, με αριθμούς σελίδων και πλήρη πίνακα περιεχομένων. Η άμεση γλώσσα του και τα φιλόδοξα θέματα έχουν ως αποτέλεσμα μια ισχυρή συλλογή.
Μια εξαιρετική βιωματική ομολογία ψυχής.
Το ύφος της ποίησης είναι αρκετά ριζοσπαστικό και μακρυά απο ποιητικές νόρμες και ποιητικές νομενκλατούρες, χρησιμοποιώντας την ευθυγράμμιση, τα παιχνιδιάρικα σημεία στίξης και τα ιδιώματα που θυμίζουν τις μουσικές φράσεις ενός τραγουδιστή. Τα μεγάλα πονταρίσματα του θέματος μεταφράζονται σε ποιήματα όπως το "Μια βόλτα στην Βιέννη".
Τα ποιήματά του παίζουν με τη σύνδεση μεταξύ των ατομικών εμπειριών και του κοινού, τον πολιτικό χαρακτήρα της μετακίνησης μέσω του κόσμου, τη χρονολόγηση των παρορμήσεων και των συναισθημάτων πίσω από τις αόρατες συνδέσεις και την ανάκριση για την ευκαιρία, την επιλογή και τη γραμμικότητα.
Η γραμμή μεταξύ του κοινού και του προσωπικού.
Η γραμμή μεταξύ του κοινού και του προσωπικού.
Ο πηλός φωτίζει με υψηλό επίπεδο αφαίρεσης που συνδυάζεται ασύμμετρα με το απτό. Στοιχειωμένο από επίμονη απόσταση και αντιστάθμιση, τα ποιήματα φαίνονται φυτικά κατά καιρούς, με ένα βάρος και μια στρώση λέξεων. Είτε είναι στραμμένοι προς τη συντακτική αναστροφή για χάρη της μορφής και της γραμμικής γραμμής, είτε ιδιοσυγκρατικά χρησιμοποιώντας το "μυρμήγκι".
Οι μεγάλες γραμμές περιλαμβάνονται σαν συνεχείς ακολουθίες σκέψεων, οι προθετικές φράσεις στοιβάζονται και οι πρόσθετες παρατηρήσεις διαμορφώνουν την ορμή των ποιημάτων σαν τριβή.
Υπάρχει μια βαθιά αίσθηση κομψότητας στον τόνο της συλλογής. Χρησιμοποιώντας έναν κυκλικό ρυθμό και λογική που λυγίζει προς την επιστροφή - είτε από τον ύπνο έως το ξύπνημα, είτε από την αφαίρεση στη φυσικότητα - τα ποιήματα προκαλούν ένα δέος.
Ο ποιητής Γιώργος Τριανταφύλλου αξίζει νέους αναγνώστες.
Απλά δεν θα απογοητεύσει.
Απλά δεν θα απογοητεύσει.
Πάντα υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος να αισθανθείτε νοσταλγία,
ένας τρόπος για να χαρτογραφήσετε το μονοπάτι στη μοναξιά.
Απλά "Αγγίξτε την". Θα σας δώσει πολλά...