Γιώργος Τσελώνης Τοπογράφος Ονείρων.

    Author: Evaggelos Iliopoulos Poet Genre:
    Rating


     


    Ο εξομολογητικός λόγος δεν πρέπει να είναι και ναρκισσιστικός: ο λυρικός εαυτός μπορεί να είναι διάφραγμα. Το πλούσιο υλικό του ποιητή κ. Γιώργου Τσελώνη επιτυγχάνει ένα τέτοιο πλεονέκτημα: ο μιλώντας εαυτός, πάντα παρών, υπερασπίζεται μερικές φορές τρομερές λαμπρότητες ενός κόσμου που δεν μπορεί να καταλάβει ποτέ αλλά συμμετέχει μόνο. 


    Ο λόγος για την ποιητική συλλογή του κ. Γιώργου Τσελώνη από τις

    εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ "Τοπογράφος Ονείρων.


    Η ποίηση του Γιώργου Τσελώνη δίνει εκπληκτική διάσταση στις πιο βαθιές εμπειρίες της ανθρώπινης θλίψης. Τα λόγια του προέρχονται από τον πόνο της λαχτάρας για αυτό που έχει αφαιρεθεί ή αρνείται από την απώλεια και την αγάπη. Ένα αξιοθαύμαστο και οδυνηρό ντεμπούτο που φωτίζει τα σκοτεινά δωμάτια που όλοι κατοικούμε στην αναζήτησή μας για παρηγοριά, ομορφιά ή σωτηρία χάρη. 

    Εδώ οι ανελέητες αυτοανακλάσεις προσφέρουν μια λεπίδα - εδώ είναι οι ανυπόμονοι συλλογισμοί ενός ανθρώπου που έχει υπολογίσει τη θλίψη και παλεύει με το φάντασμα της λαχτάρας. Μυϊκά και μελωδικά, αυτά τα εξαιρετικά ποιήματα καθιστούν τον Γιώργο Τσελώνη ως μια φωνή που είναι αδύνατο να απομακρυνθείς.

    Γραμμικά, ο πόνος αρχίζει να ρίχνει πολλές σκιές: τον αργό περίπατο προς τον πόνο στην καρδιά, τον εθισμό, τον θάνατο ενός πατέρα. Η γλώσσα του, όπως η αγωνία, είναι συγκεχυμένη, βαθιά. Η θλίψη προκαλεί επίσης μια εκπληκτική αυτογνωσία - μια λογική, το «απελπισμένο / Ελπικό φως». Μη γραμμικό αλλά αδιάσπαστο, γεμάτο με εντυπωσιακές εικόνες, το "Τοπογράφος Ονείρων" είναι ένα άψογα δημιουργημένο βιβλίο. 

    Πρόκειται για εφεδρικές ακολουθίες, συμβολαιογραφικές και θλίψεις, παρόλο που ξετυλίγονται με λυρική αναταραχή και ξαφνική λαμπρότητα.

    Αφαιρεί τον εαυτό του από το προστατευτικό του κάλυμμα και με αυτόν τον τρόπο φτάνει στον πυρήνα του τι είναι να αγαπάς, να θλίβεις, να αγκαλιάζεις τη χαρά, να προκαλεί πόνο και να ζητάς λύτρωση. 

    Τα ποιήματά του δεν ηθικοποιούν ποτέ ούτε εγκαταλείπουν την πολυπλοκότητα του συναισθήματος. Το αυτί του για το ιδίωμα είναι τέλειο, και η εμπρόσθια κίνηση της σύνταξής του ενσαρκώνει ένα αμετάβλητο αλλά θεμελιωδώς ελπιδοφόρο όραμα για την αναδιαμόρφωση του κόσμου.




    Pages

    Followers